Ang Myth ng Naging Sobrang Puri

Naiisip ko pa noong una kong marinig na si Diego Maradona ay ‘sobrang pina-iral’. Hindi ako natuwa—nag-umpisa ang aking Python script. Bilang taga-analisa ng Opta data para sa NBA, tingin ako sa mga legend bilang variable: input, output.

Kung sinasabi nila siya’y ‘lucky lang’ o ‘product ng hype’, buksan ko ang stats. Ano ba ang nakita? Isang manlalaro na nakapagdala ng Argentina sa elite tier.

1986: Hindi Isa Lang Laro, Kundi Isang Statistikal na Phenomenon

Ang 1986 World Cup ay hindi lamang alaalahanin dahil sa ‘Hand of God’ o ‘Goal of the Century.’ Ito ay kilala dahil sa average na 2.3 goals bawat laro ng Argentina, at si Maradona ay direktang nakaka-ambag sa 40% ng lahat ng goals—dalawang goal at tatlong assist sa anim na laban.

Iyon ay hindi estilo—ito’y epektibidad. Sa xG+, mas mataas kaysa sa anumang iba pang manlalaro noong tournament. At kahit i-filter mo ang penalty kicks at own goals, nananatili pa rin ang impluwensya niya.

Ihambing ito sa modernong estrella: Ilan ba ang makakapag-dominado pareho sa pag-score at paglikha nang ganito sa buong knockout stage?

Ang Final ng 1990 Ay Patunay Pa Rin

Sundin natin ang taong ‘ano kaya’—1990. Walang handball. Walang miracle sa Mexico City. Tama lang football under pressure.

Natalo si Argentina nang penalti matapos manalo kay Italy at Cameroon—parehong top-four team noong time noon—and si Maradona ay lumaban lahat maliban isa lamang minuto.

Mas maraming key passes siya kaysa anumang iba pang midfielder noong Italy ’90 (batay kay Opta), bagaman inisolate siya ng defensive schemes para pigilan.

Kung sasabihin mong sobra siyang pina-iral, ipaliwanag mo kung paano niya napagtagumpayan ang structured teams gaya ng Germany at England—hindi isara’t isa, kundi maraming tournaments.

Bakit May Duda Ngayon?

Dito dumating ang emosyon—na binabalik ko gamit ang aking model. Mahal natin ang kuwento: ‘Lumipas na lang yung peak.’ ‘Siraan niya yung legacy.’ ‘Hindi nakatiis ng pressure.’ Pero walang iniintindi ang data tungkol sa skandal o drug test—or kung ano mang kulot niya noong ’87. Tinitignan lang nila:

• Nanalo ba siya ng major titles?
• Nakipaglaban ba siya laban sa high-level competition?
• May correlation ba yung presensya niya kasama team success? The answer is yes—consistently. Even if we strip away all sentimentality and ask purely: Was Diego Maradona among history’s top-tier international performers? The data says unequivocally: Yes—and possibly number one.

Huling Pag-iisip: Magtiwala Sa Mga Numero, Hindi Sa Noise

The next time someone tells you Maradona was overrated, ask them this: you’re saying a man who led Argentina through two World Cups—one ending as champions—is less impactful than someone with half his goal tally but better Instagram engagement? The numbers don’t agree—and neither does logic.