ข้อมูลป้องกันหลอกลวง: เรื่องจริงของบาร์ดฮี

เรื่องหลอกลวงของตัวชี้วัดการป้องกันแบบดั้งเดิม

ฉันยังจำได้ถึงครั้งแรกที่เห็นทีมไล่ตามผู้เล่นจากอัตราการรับบอลและแผนที่ความร้อนเชิงตำแหน่ง บาร์เซโลนาสนใจบาร์ดฮีวัย19ปีชาวสวีเดน? ไม่ใช่เรื่องข่าวลือ—แต่คือสิ่งที่ตัวเลขเหล่านี้ซ่อนไว้

พาราโดซของบาร์ดฮี

บาร์ดฮีเล่นให้สวีเดน U21 ใน9เกมพร้อม15เป้าหมาย โดยสโคตใช้ตัวชี้วัดยุค1980 เขาจัดการเคลื่อนไหวและแรงกดดันเชิงตำแหน่งอย่างไม่มีใครมองเห็น แต่อัตรา xG+ ของเขาเหนือผู้เล่นระดับยอดถึง27%—นี่ไม่ใช่โชค มันคือสถาปัตยกรรมข้อมูล

เพราะตัวเลขหลอกลวง

ตัวชี้วัดการป้องกันแบบเก่า—อย่าง tackles/เกมหรือพื้นที่เขตสาม—ออกแบบมาสำหรับเซ็นเตอร์แบ็ก ไม่ใช่วิงฟอร์เวิร์ดสมัยใหม่ มันมองข้ามิตการจัดการพื้นที่ของผู้เล่นอย่างบาร์ดฮี เพราะอัลกอริธึมถูกฝึกจากแนวปฏิบัติเก่าๆ

จุดบอดระบบ

นี่ไม่ใช่แค่เรื่องคนๆเดียว มันคือระบบทั้งหมดที่ให้รางวัลบทบาทคงที่แทนพรสวรรคปรับเปลี่ยน เมื่อสโมสรอย่างบาอาร์เซโลนาละเลยโมเดลด้านข้อมูล และพึ่งพารายงานจากสองศตวรรษ ก็กำลังวางเดิมพันบนเงาในข้อมูล

มุมมองใหม่ในการประเมิน

ฉันสร้างโมเดลด้วตนเองหลังก่อ设คลับวิเคราะห์ข้อมูลบาสเก็ตบอลแห่งมหาวิทยาลัยนอร์ธเวสเทอร์: ‘ปฏิกาครั้งสามจุด: เอฟเฟกต์ออฟเคอร์รี’ เราประยุกตรูปแบบนี้ให้ฟุตบอล บาร์ดฮีไม่ใช่มหาอำนาจ—เขาคือสัญญาณ