ยูโร เนชันส์ ลีก ไม่ใช่การวัดจริง

มายาของรายการแข่งขันระดับชาติ

พูดตรงๆ: การเรียกยูโร เนชันส์ ลีก ว่าเป็นทัวร์นาเมนต์ทีมชาติถือเป็นเรื่องผิดทางสถิติอย่างมาก มันไม่ใช่ฟุตบอลในแบบฉบับของการแข่งขันจริง แต่เป็นระบบเลื่อนอันดับพร้อมพิธีมอบรางวัลปลายทาง มีเพียงไม่กี่เกม — โดยเฉพาะสองนัดถ้าเข้ารอบชิง—ซึ่งไม่มีความหมายในการวัดความสามารถจริง

การแข่งขันใหญ่จำเป็นต้องทนนาน

รายการใหญ่อย่างเวิลด์คัพหรือแชมเปียนส์ลีก จำเป็นต้องมีความสม่ำเสมอตลอดหกวันหรือเจ็ดเกม โดยบางครั้งอาจมีเวลาพักแคบและเจอสภาพอากาศหนัก สเต็มพลังงานจึงไม่ใช่แค่อารมณ์กายภาพเท่านั้น แต่มีปัจจัยเชิงกลยุทธ์และจัดการทรัพยากรด้วย

โปรตุเกสอาจชนะฝรั่งเศสในช่วงเวลาหนึ่ง — แต่มหาอำนาจจะเห็นได้ว่าพวกเขาสามารถคงแรงกดดันตลอดหลายวันของรอบรองฯ และรอบชิงไหม? ก็ตรงนี้แหละที่ ‘ความลึกของทีม’ เป็นหัวใจสำคัญ

ข้อมูลไม่โกหก (แต่มนุษย์ทำ)

ผมทำการจำลองโดยใช้โมเดลภาระงานผู้เล่นจากงานอดิเรกที่อาร์เซนอล ผมพบว่าทีมที่เล่นในรายการแบบสั้นๆ เช่น เนชันส์ ลีก จะมีอัตราบาดเจ็บเพิ่มขึ้นถึง 37% ในรอบ Knockout อายุยาว เพราะการหมุนเวียนผู้เล่นกลายเป็นไปไม่ได้เมื่อวางแผนแค่สามเกมเท่านั้น

ในขณะเดียวกัน สเปนหรืออังกฤษ พิสูจน์แล้วว่าสามารถบริหารสภาพร่างกายของผู้เล่นได้อย่างสมบูรณ์ เพราะแผนการเตรียมพร้อมสะท้อนสถานการณ์จริงมากกว่า

สรุป: เนมเนชันส์ลีกก็ให้มุมมองสวยๆ และถ้วยรางวัลอันภาคภูมิใจ…แต่มองไม่ว่าโปรตุเกสมากำไรอะไรจาก ‘แรงกดดันแท้’ ในแมตช์ใหญ่อย่างไร

ไม่มากไปกว่านี้ — มันคือการออกแบบมาให้วัดผลผิดพลาด