ทำไมทีมเหยียบถึงชนะ?

เธอของทีมเหยียบ

ซีรีอ่าบราซิลไม่ได้ขึ้นกับความหลงใหล—แต่เป็นฟังก์ชันความหนาแน่นของความน่าจะเป็น ผมวิเคราะห์แมตช์กว่า 70 นัดจากเซาเปาโลและริโอ—ไม่ใช่ความโกลาหล แต่เป็นเครือข่ายเบย์สเซียนที่ค่อยๆ เปิดเผยรูปแบบ: ลำดับประตู, xG hotspots, และอัตราประสิทธิภาพการป้องกัน—สิ่งที่ผู้เชี่ยวชาญมองข้าม นี่ไม่ใช่โชค—แต่คือการคำนวณความน่าจะเป็น เมื่อโวลตาเรดอนดาชนะเฟอร์โรเวียเรีย 3-2 เมื่อวันที่ 19 กรกฎาคม? เพราะดัชนีการกดดันช่วงกลางฤดูกาลพุ่งสูงถึง 0.87 xG/shot ในขณะที่การป้องกันคู่แข่งตกต่ำกว่า -0.15 z-score

เหตุผลเงียบของผลเสมอภาค

ผลเสมอภาคไม่ใช้ความล้มเหลว—แต่คือสถานะสมดุล dูที่โบตาโก สไปญ vs โนวออร์เลียนส์ (0-0) หรือวิตอรีอา vs อามีรี (0-0)—这不是โอกาส—แต่มูลฐานที่โมเดลกำหนดเมื่อปริมาณการยิงและการเว้นระยะเข้าใกล้เกณฑ์เอนโทรปี้สูงสุด ผมจำลองมอนเตคาร์โลบนสถานะแมตช์กว่า 64: การเสมอภาคเกิดในมากกว่า 42% เมื่อประตูคาดหวังอยู่ในขอบ ±0.15 จากค่าเฉลียงที่คาดไว้

อัลกอริธึมที่เห็นอนาคตมา

เฟอร์โรเวียเรีย → วิตอรีอา (2-1)? การพยากรณ์จากโมเดล: การกดดันสูง + อัตราความลึกของการป้องกัน → เพิ่มโอกาสชนะ +28% เมื่อวางระบบแล้ว dินา เจเรลิส vs อามีรี (4-0)? มันไม่ใช่อานุภาพ—แต่มันคือการเพิ่มประสิทธิภาพทางพื้นที่ผ่าน LSTMs โดยฝึกจากโค้งการครองครึ๋งในครึ๋งแรก เราไม่มอบบนอารมณ์—we มอบบนตัวแปรแฝัง