ตัวเลขเบื้องหลังชัยชนะของ Black Bulls

จากลอนดอนสู่มาปูโต: ติดตามการป้องกันที่มีประสิทธิภาพที่สุดของโมซัมบิก

หลังจากสร้างแบบจำลองทำนายให้กับสตาฟฟ์ของอาร์เซนอล ฉันรู้ดีว่าเมื่อไหร่ที่เห็นความ mastery ด้านการป้องกัน การเก็บคลีนชีตของ Black Bulls ต่อ Damatola ไม่ใช่เรื่องโชค - การจัดรูปแบบ 4-2-3-1 ของพวกเขามีอัตราความสำเร็จในการต่อสู้ 78% (ข้อมูลจาก Python scraper ของฉันยืนยันว่าสอดคล้องกับค่าเฉลี่ยของบุนเดสลีกา) คู่เซ็นเตอร์แบ็ก Manuel และ Jafete ทำการเคลียร์ลูกบอลรวมกัน 14 ครั้ง โดยเรดาร์ชาร์ตแสดงให้เห็นว่าพื้นที่ครอบคลุมของพวกเขาเกินค่าเฉลี่ยของลีกถึง 22%

นาทีที่ 63 ที่เปลี่ยนเกม

แมตช์นี้เปลี่ยนไปจากตัวชี้วัดสำคัญสามอย่าง:

1. xG Spike: การตัดหลังของปีก Edson สร้างโอกาสทำประตูที่คาดหวังไว้ 0.67 (โมเดล Bayesian ของฉันระบุว่านี่คือเปอร์เซ็นไทล์ที่ 89 สำหรับฟุตบอลโมซัมบิก)
2. ดัชนีความกดดัน: 8.³⁄₁₀ ในช่วงสร้างเกม - สูงกว่าค่าเฉลี่ยฤดูกาลที่ 6.1
3. การฟาวล์เชิงกลยุทธ์: ได้รับใบเหลืองกลยุทธ์ 3 ใบที่ขัดจังหวะจังหวะของ Damatola (ซึ่งเหมาะสมตามสถิติตามอัลกอริธึม ‘controlled aggression’ ของฉัน)

ทำไมนักสถิติควรสนใจทีมนี้

ผลต่างประตูต่อเกม +0.8 ทำให้พวกเขาอยู่ใน quintile สูงสุดของลีก แต่สิ่งที่ทำให้ฉันสนใจคือ วิธีการ:

• ความฉลาดในการเล่นเซ็ตพีซ: 42% ของประตูมาจากลูกตั้งเตะ (ค่าเฉลี่ยพรีเมียร์ลีก: 28%)
• การพุ่งแรงในครึ่งหลัง: 61% ของประตูเกิดขึ้นหลังนาทีที่ 60 ชี้ให้เห็นถึงสภาพฟิตเนสระดับสูง
• ความแปลกประหลาดของผู้รักษาประตู: แม้จะมีส่วนสูงเพียง 1.82m แต่เปอร์เซ็นต์การเซฟของ José (77%) ขัดแย้งกับโมเดลผู้รักษาประตูที่พิจารณาจากส่วนสูง

ความเป็นจริง: ด้วยตัวชี้วัดเหล่านี้ การจำลอง Monte Carlo ของฉันให้โอกาสพวกเขาในการผ่านรอบคัดเลือกทวีปอยู่ที่ 63% ไม่เลวสำหรับทีมที่ก่อตั้งใน… ตรวจสอบบันทึก… ร้านขายเนื้อในมาปูโตเมื่อปี 1997